Isoleren van woningen: 5 vragen over de standaard voor woningisolatie

1) Wat is de standaard voor woningisolatie?
De standaard voor woningisolatie is een grenswaarde die aangeeft hoeveel warmte nog nodig is om de
woning voldoende warm te krijgen. De standaard is gekoppeld aan de netto warmtebehoefte/
warmtevraag (thermisch) van de woning uitgedrukt in kWh (th)/m2 /jaar.
De standaard wordt niet alleen bepaald door de thermische kwaliteit van bouwdelen zoals het dak,
ramen en de vloer, maar ook door het ventilatiesysteem en de kierdichting. Uit onderzoek is
bijvoorbeeld gebleken dat ventilatie en kierdichting grote invloed hebben op de warmtevraag.

2) Wat is het doel van de standaard voor woningisolatie?
Het doel is handvatten te bieden om ervoor te zorgen dat er minder warmte nodig is per woning. Op
die manier is er direct en indirect minder CO2-uitstoot. Direct door een lagere warmtebehoefte, indirect
door minder opwek en transport. Doordat je isoleert kun je mogelijk op lagere temperaturen gaan verwarmen wat bijdraagt aan het bereiken van de klimaatdoelen.

Vanaf 1 augustus staat de standaard voor woningisolatie op het energielabel. Potentiële kopers
kunnen bij de aankoop en financiering van de woning hierdoor rekening houden met de
werkzaamheden die mogelijk nog aan de woning moeten plaatsvinden om deze geschikt te maken
voor verwarming zonder aardgas.

3) Welke standaarden voor woningisolatie zijn er?
Voor elke woning is er een standaard die afhankelijk is van de compactheid van de woning, het type
woning en het bouwjaar van de woning. Er wordt onderscheid gemaakt in de volgende
woningcategorieën:
1. Eengezinswoningen gebouwd tot en met 1945
2. Meergezinswoningen gebouwd tot en met 1945
3. Eengezinswoningen gebouwd na 1945
4. Meergezinswoningen gebouwd na 1945
Eengezinswoningen en meergezinswoningen zijn verschillende typen woningen (gebouwvorm/
ontwerp) waardoor het verstandig is gebleken om hiervoor niet één formule voor de standaard te
bepalen maar die van elkaar los te koppelen.

De effecten van isolatiemaatregelen zijn anders. Daarnaast is er een onderscheid gemaakt tussen woningen die vóór of na 1945 zijn gebouwd. Vooroorlogse woningen hebben mogelijk geen spouw die kan worden (na)geïsoleerd. De standaard is in deze gevallen daarom minder streng.

4) Hoe bereken je de Netto-warmtevraag?
Berekeningen om de netto-warmtevraag te bepalen gebeuren op basis van NTA 8800
(2020+A1:2020). Is de netto warmtevraag van de woning bepaald, dan kun je vervolgens nagaan of
deze voldoet aan de isolatiestandaard. De warmtebehoefte van de woning wordt daarbij uitgedrukt in
de hoeveelheid kWh per m2 gebruiksoppervlak* per jaar die nodig is om de woning te verwarmen. De
standaard is daarbij afhankelijk van de compactheid, uitgedrukt in Als/Ag (Als/Ag geeft de mate van
compactheid van de woning weer en is de verhouding verliesoppervlakte ten opzichte van de
gebruiksoppervlakte).

*Gebruiksoppervlak versus vloeroppervlak: Aangezien de netto warmtebehoefte een resultaat is dat
volgt uit een berekening volgens de NTA 8800, en dus dezelfde methode wordt gebruikt als voor het
energielabel, wordt gerekend met de gebruiksoppervlakte en niet met de bruto vloeroppervlak.

5) Is de standaard verplicht?
De standaard is vooralsnog niet verplicht. Het volgende Kabinet zal bepalen of en vanaf wanneer er
een verplichting komt. Ook volgens het Klimaatakkoord is het vooralsnog niet verplicht voor
eigenaars/bewoners.